«Խաղաղության համաձայնագրի տեքստի 80-90 տոկոսը, արտգործնախարարի՝ ինձ տրամադրած տեղեկություններով, արդեն համաձայնեցված է»,- Բաքվի վերահսկողությանն անցած Շուշիում հայտարարել է Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը։ Նա հավելել է, որ Հայաստանին ստիպել են տեքստից հեռացնել Արցախի վերաբերյալ դիրքորոշումն ու տերմինաբանությունը, ինչը ճանապարհ բացեց կարգավորման գործընթացի հետագա զարգացման համար։ Միևնույն ժամանակ, ըստ Ալիևի, «երկու հարց բաց է մնում»։                
 

Պատերազմում հաղթեց Ադրբեջանը, բայց վերջին հարվածը հասցրեց Ռուսաստանը

Պատերազմում հաղթեց Ադրբեջանը, բայց վերջին հարվածը հասցրեց Ռուսաստանը
14.11.2020 | 10:45

Նավթով հարուստ Ադրբեջանը օգտագործեց կապիտալի ավելցուկը և զինեց բանակն ու ավիացիան անօդաչուներով, որ չափազանց արդյունավետ էին հայկական բանակի դեմ: Դրոններն Իսրայելից ու Թուրքիայից էին՝ թե լրտեսական, թե գրոհային՝ տարբեր չափերի ու նշանակության: Հայկական բանակը չկարողացավ նրանցից պաշտպանվել և մեծ կորուստներ կրեց: Երբ ռազմավարական քաղաք Շուշիի հայկական պաշտպանությունը փլուզվեց, ելքը անխուսափելի էր՝ Հայաստանը ստիպված էր հանձնվել, որ ամեն ինչ չկորցնի: Բաքվում տոնում են մեծ հաղթանակը, որ դառը համ ունի: Ադրբեջանը թեպետ հաղթեց, նպատակին չհասավ՝ չհաջողվեց իր վերահսկողության տակ վերցնել ամբողջ Ղարաբաղը: Խանգարեց Ռուսաստանը: Եվ Ադրբեջանը ինքը Վլադիմիր Պուտինին պատրվակ տվեց՝ խփելով ռուսական ռազմական ուղղաթիռը (զոհվեցին երկու ռուս զինծառայողներ). Մոսկվան անհապաղ հրաման տվեց և մի քանի ժամում ռուսական ուժերը ուղղվեցին Կովկաս, որ վերահսկողության տակ վերցնեն կողմերի շփման գիծը: Նոյեմբերի 10-ի առավոտյան Երևանում վայրէջք կատարեցին ռուսական 20 ռազմական ինքնաթիռներ առաջին 400 զինծառայողներով և ծանր տեխնիկայով: Ռուս խաղաղապահները 1960-ն են: Ռուսաստանը չէր կարող թույլ տալ Հայաստանի անկումը, բայց և ջերմ զգացումներ չուներ Նիկոլ Փաշինյանի նկատմամբ՝ իր հակառուսական ու արևմտամետ քաղաքականությամբ նա ետ է հրել պաշտոնական դաշնակցին հյուսիսից: Պուտինը բավականաչափ սպասեց մինչև Փաշինյանը սայթաքի և այդ ժամանակ վերականգնի դաշինքը Հայաստանի հետ՝ Ադրբեջանի հետ կոնֆլիկտի մեջ չմտնելով: Բաքուն ուրախության առիթ ունի, բայց ոչ ավելին: Հիմա պարահանդեսի կարգադրիչը Ռուսաստանն է: Թուրքիան նույնպես չհաղթեց, թեպետ մոտ էր: Թուրքիան ամեն ինչով աջակցում էր Ադրբեջանին, բայց ցանկալի ազդեցության Անդրկովկասում չհասավ: Դա Պուտինի ողջույնն էր Էրդողանին: Թուրքիան վերջերս ձեռնարկել է հակառուսական մի շարք քայլեր, այդ թվում Ուկրաինայի հարցում՝ հայտարարելով, որ Ղրիմը պետք է լինի Անկարայի վերահսկողության տակ: Հիմա թուրքերը մնացին առանց միջանցքի դեպի Կասպից ծով ու ադրբեջանական նավթի: Նրանց մնում է միայն հետևել Ռուսաստանի հաղթանակին վճռական ռաունդում:


ՆԱՏՕ-ն ևս հրճվելու պատճառ չունի: ԱՄՆ-ը՝ Փաշինյանի հովանավորը, չարձագանքեց: Վաշինգտոնը խուլ մնաց նրա կոչերին ԵՄ-ն, սկզբունքորեն նույնպես Երևանի դաշնակիցը, ընդհանրապես այլ կողմ էր նայում: Հայաստանին փրկեց Ռուսաստանը՝ կորցնելով ընդամենը 2 զինվոր: Թերևս պետք է ժամանակ անցնի, որ Արևմուտքը հասկանա կատարվածը:
Պոլ Ստեյգան, Steigan (Նորվեգիա)


Հ.Գ. Գուցե Նորվեգիայից թվում է, որ ԱՄՆ-ն է Նիկոլ Փաշինյանի հովանավորը, բայց իր ոչ մի հովանավորյալի ԱՄՆ-ը մենակ երբեք չի թողել, ուրեմն կամ հովանավոր չէ, կամ ԱՄՆ-ը չէ: Ու ոչ էլ Թուրքիան ադրբեջանական նավթը կորցրեց: Պարզապես ռուսներին մտցնելով Արցախ՝՝ Բաքուն պահպանեց իր ինքնիշխանությունը ամբողջությամբ Թուրքիային չփոխանցելու հնարավորությունը: Իսկ թե ինչպես Ռուսաստանը փրկեց Հայաստանը, երևաց եռակողմ հայտարարությունից, որի 9 կետերից ոչ մեկը հայանպաստ չէր և նույնիսկ Հայաստանի ինքնիշխանությանն է դնում սպառնալիքի տակ:


Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Դիտվել է՝ 12359

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ